We zijn woensdag ochtend nadat we nog even naar de kliniek waren gegaan meteen naar huis gereden. Ruby voelde zich erg slecht door de griep en werd in de kliniek alleen maar beroerder. Bijan wilde haar nog helpen met een infuus dat haar energie zou geven maar na een paar seconden inlopen viel ze al bijna flauw. Dus zijn we ermee gestopt en nadat ik met een aantal patienten had gesproken over hun voeding en wat andere zaken heb ik haar onder haar oksel gegrepen en mee naar de auto genomen.
De terugweg was natuurlijk erg vermoeiend maar ging redelijk goed. Ze was totaal gesloopt toen we thuiskwamen maar erg blij dat ze weer in haar eigen bed kon liggen om rustig uit te zieken. Dat is in een vreemd bed in een hotel toch niet echt fijn.
Gisteren heb ik de auto weggebracht en Blue opgehaald en van alles en nog wat zitten regelen waaronder alles voor eind april wanneer we terug gaan voor de ACT. Tot die tijd gaan we er alles aan doen om haar immuunsysteem zoveel mogelijk te versterken en ook diverse zachte detoxen waarover ik een andere keer meer zal vertellen. Dit omdat uit de scan bleek dat ze nog steeds een hoge toxische belasting heeft van alle medicijnen die ze in het begin voorgeschreven kreeg. Eigenlijk wilde Bijan haar deze week helpen met ontgiften maar daar was ze jammer genoeg veel te ziek voor.
Ze heeft gisteren vooral in bed gelegen en veel met me gepraat. Toen we ’s avonds samen op de bank zouden gaan eten en naar een serie wilden kijken gebeurde er dit. Omdat de Lyme ook in haar centrale zenuwstelsel zit (neuroborreliose) en daar schade aanricht heeft ze al sinds het begin last van spasmen. Soms heel erg maar nadat ze in augustus vorig jaar bij Infusio was behandeld was het enorm afgenomen. Het gebeurt vooral rond een uur of 8 ’s avonds, als ze ontspant en ook vlak voordat ze in slaap valt kan het ineens toenemen. Maar nooit zo erg als gisteravond. Meestal mag ik het niet filmen maar nu maakte ze zulke rare bewegingen dat ik het niet kon laten.
Het leek wel alsof ze ‘bezeten’ was, alsof er een duivel in haar zat die haar allerlei rare bewegingen liet maken. Ze heeft er totaal geen controle over en kan er helemaal niets tegen doen. Het is ontzettend vervelend en ook pijnlijk en soms behoorlijk angstig om te zien. Dat het nu zo ernstig was had overduidelijk met de griep en alle stress van de laatste dagen te maken. Het heeft heel lang geduurd en ook vanochtend had ze er nog een beetje last van. De griepklachten nemen gelukkig langzaam af en ze is even alleen maar hele sterke biologische groentenbouillon aan het drinken om haar lichaam tot rust te laten komen.
Ik weet dat er heel veel Lyme patienten zijn die hier erg veel last van hebben en dat ze dit vaak als één van de ergste klachten omschrijven. Wij kunnen ons dat helaas heel erg goed voorstellen.
Laat een reactie achter
Laatst geüpdatet: 28 december 2020 door Rolien Scheepbouwer
Spasmen
We zijn woensdag ochtend nadat we nog even naar de kliniek waren gegaan meteen naar huis gereden. Ruby voelde zich erg slecht door de griep en werd in de kliniek alleen maar beroerder. Bijan wilde haar nog helpen met een infuus dat haar energie zou geven maar na een paar seconden inlopen viel ze al bijna flauw. Dus zijn we ermee gestopt en nadat ik met een aantal patienten had gesproken over hun voeding en wat andere zaken heb ik haar onder haar oksel gegrepen en mee naar de auto genomen.
De terugweg was natuurlijk erg vermoeiend maar ging redelijk goed. Ze was totaal gesloopt toen we thuiskwamen maar erg blij dat ze weer in haar eigen bed kon liggen om rustig uit te zieken. Dat is in een vreemd bed in een hotel toch niet echt fijn.
Gisteren heb ik de auto weggebracht en Blue opgehaald en van alles en nog wat zitten regelen waaronder alles voor eind april wanneer we terug gaan voor de ACT. Tot die tijd gaan we er alles aan doen om haar immuunsysteem zoveel mogelijk te versterken en ook diverse zachte detoxen waarover ik een andere keer meer zal vertellen. Dit omdat uit de scan bleek dat ze nog steeds een hoge toxische belasting heeft van alle medicijnen die ze in het begin voorgeschreven kreeg. Eigenlijk wilde Bijan haar deze week helpen met ontgiften maar daar was ze jammer genoeg veel te ziek voor.
Ze heeft gisteren vooral in bed gelegen en veel met me gepraat. Toen we ’s avonds samen op de bank zouden gaan eten en naar een serie wilden kijken gebeurde er dit. Omdat de Lyme ook in haar centrale zenuwstelsel zit (neuroborreliose) en daar schade aanricht heeft ze al sinds het begin last van spasmen. Soms heel erg maar nadat ze in augustus vorig jaar bij Infusio was behandeld was het enorm afgenomen. Het gebeurt vooral rond een uur of 8 ’s avonds, als ze ontspant en ook vlak voordat ze in slaap valt kan het ineens toenemen. Maar nooit zo erg als gisteravond. Meestal mag ik het niet filmen maar nu maakte ze zulke rare bewegingen dat ik het niet kon laten.
Het leek wel alsof ze ‘bezeten’ was, alsof er een duivel in haar zat die haar allerlei rare bewegingen liet maken. Ze heeft er totaal geen controle over en kan er helemaal niets tegen doen. Het is ontzettend vervelend en ook pijnlijk en soms behoorlijk angstig om te zien. Dat het nu zo ernstig was had overduidelijk met de griep en alle stress van de laatste dagen te maken. Het heeft heel lang geduurd en ook vanochtend had ze er nog een beetje last van. De griepklachten nemen gelukkig langzaam af en ze is even alleen maar hele sterke biologische groentenbouillon aan het drinken om haar lichaam tot rust te laten komen.
Ik weet dat er heel veel Lyme patienten zijn die hier erg veel last van hebben en dat ze dit vaak als één van de ergste klachten omschrijven. Wij kunnen ons dat helaas heel erg goed voorstellen.
Fijne dag <3
Facebook post 23 februari 2018
Categorie: Ruby, Ziekte van Lyme Tags: Infusio, Lyme, Ruby, Spasmen, Stuiptrekkingen
Donaties
Heel erg bedankt!
Recente berichten
Reacties