Ontslag uit ziekenhuis

Gistermiddag. Laatste uurtjes in het ziekenhuis waar ze uiteindelijk maar 2 nachtjes heeft ‘geslapen’. Ze herstelde zo snel dat de artsen het verantwoord vonden om haar naar huis te sturen. Dit kwam mede door de zeer goede zorg van het enorm lieve personeel voor wie niets teveel was en Ruby met zeer veel respect behandelden. Echt niets dan lof voor alle verpleegkundigen

Dr.Henderson was ongelofelijk blij om te zien dat een aantal van Ruby’s ernstigste klachten zoals niet tegen licht en geluid kunnen, heftige spasmen en constante zenuwpijn in heel haar lichaam, weg waren. Dat had hij niet verwacht. Hij was vol bewondering en zei dat ie na alle jaren ervaring met deze groep patiënten, dacht dat ie het snapte, totdat hij Ruby ontmoette. Prachtig om te zien dat zo een kundig chirurg niet bang is om zijn emoties te tonen

Maar drie dagen en twee nachten vond ze meer dan genoeg. Ze wilde graag naar het grote zachte bed in het hotel, waar ze ongestoord kon slapen. Want om dag en nacht om de 2 à 4 uur wakker gemaakt te worden om je bloeddruk en temperatuur op te meten of medicatie toegediend te krijgen, is best vermoeiend. Ook voor mij want ik ben al die tijd bij haar gebleven en heb ‘geslapen’ op de stoel. Dat lukte beter dan verwacht maar ik lig ook liever in mijn eigen bed

Na de eerste zeer goede nachtrust in het hotel was ze vanochtend in opperbest humeur. Het is wel even zoeken naar een ritme qua medicatie die ze nu alleen oraal gebruikt wat anders werkt dan via het infuus. Ze heeft niet erg veel pijn maar haar nek voelt strak, beurs en ongemakkelijk dus helemaal zonder gaat nog niet lukken. De spasmen zijn zeker 60% verminderd qua kracht en frequentie wat haar veel pijn en energie scheelt.

Dus so far, so good!

Ze zal ongetwijfeld nog zeker een maand behoorlijke ongemakken ervaren maar ze is enorm blij en opgelucht dat het boven verwachting goed is gegaan en 100% meeviel.

Dank voor alle ongelofelijk lieve berichten. Dat vindt ze erg fijn om te lezen