Tien weken

Het is vandaag 10 weken geleden dat Ruby is geopereerd. En het gaat steeds beter met haar.

De wond geneest goed en ze doet iedere dag braaf diverse oefeningen om haar spierkracht en uithoudingsvermogen te vergroten. Ook wandelen we dagelijks. Samen met Blue. Dat begon met 15 minuten en hebben we nu al uitgebouwd tot 1,5 uur. Ze experimenteert met licht en geluid en merkt dat ze ook buiten kan zijn zonder zonnebril en oordopjes. Die heeft ze eigenlijk niet meer nodig. En ze loopt al weken zonder ondersteuning en het tempo is behoorlijk omhoog gegaan

Natuurlijk rust ze ook nog veel. Ze ligt een groot deel van de dag in bed met de gordijnen open en leest, schrijft, mediteert, zingt of praat met vrienden en vriendinnen. Want ook dat heeft ze weer opgepakt.

Vorige week is ze bij de huisarts geweest omdat ze de pijnmedicatie wil afbouwen die ze al 3 jaar slikt tegen de heftige spasmen en hartkloppingen. Deze zijn beide zo goed als verdwenen en ze heeft sterk het gevoel dat ze het niet meer nodig heeft. Maar ze kan er niet zo maar mee stoppen. Dat moet ze voorzichtig afbouwen. Deze huisarts is erg betrokken en ondersteunt haar bij haar herstel en dat is super fijn want dat is jarenlang heel anders geweest.

Nu ze minder medicatie slikt, wat wel even ontgiftingsverschijnselen veroorzaakte, voelt ze zich beter. Gelukkig nemen de klachten niet toe dus haar gevoel was juist. Het zal nog wel wat tijd in beslag nemen maar stapje voor stapje krijgt ze steeds meer grip op haar nieuwe leven. Hopelijk krijgt ze binnenkort een normaler slaapritme en kan ze in de komende weken met mij mee naar de sportschool om daar samen aan haar lichamelijke herstel te werken. En kan ze ook weer bezoek ontvangen want daar heeft ze naast alles wat ze doet nu helaas niet genoeg energie voor.

Over 4 weken heeft ze een video consult met Dr.Henderson. Wij zijn heel benieuwd wat hij dan gaat zeggen.

Fijne dag

by